Hulpverlening: To Stay or Go
Hulpverlening: To Stay or Go
Elke dag kom ik schrijnende verhalen tegen over de zogenaamde "hulpverlening". De hulp roep van ouders die gevangen zitten in een bepaalde situatie met hun kind. Zoveel hulpverleners dat je de bomen van het bekende bos niet meer ziet. Meestal werken deze instanties niet eens samen. Ik vraag me echt bewust af hoe het zo verder moet. De mensen hebben dringend hulp nodig en worden van het kastje naa
r de muur gestuurd. Schrikbarend!!!! Daarnaast werken er mensen parttime, zijn ziek, of met verlof of worden weg bezuinigd. Het schiet niet op. Op sommige scholen gebeurd het meer dan eens dat er een melding komt van een leerling met problemen, (leer-, thuis situatie etc.) en laten de leerling gewoon aan zijn/haar lot over. Hoe zit het met de vertrouwenspersoon, de instanties? De leerlingbegeleider? Een onrustwekkende gedachte is dat deze jeugd onze toekomst is. We moeten investeren in onze jeugd, zowel studie als mensgericht. Het aanpassen aan onze samenleving anno 2012 vergt een andere aanpak dan bijv. 10 jaar geleden. Zo ook voor onze kinderen. Ze komen vaak in situaties terecht waar ze niet mee om kunnen gaan. Agressie (zinloos geweld), zelfmoorden, recessie, voedselbanken, (Er maken nu ruim 60.000 mensen gebruik van de voedselbanken), komen elke dag voorbij op het nieuws, en scheppen vaak nieuwe problemen binnen gezinnen. Onderzoek wijst uit: Intensieve coaching van leerlingen in het middelbaar beroepsonderwijs brengt de schooluitval omlaag en dat zou de samenleving 27 miljoen euro kunnen opleveren. Het effect van een jaar intensieve coaching blijkt namelijk substantieel. Na 1 jaar coaching wordt de kans op voortijdig schoolverlaten met ruim 40 procent verminderd. Ik vind dat coaches getoetst moeten worden naar waarde, kwaliteit en integriteit, niet naar HBO diploma's, zodat mensen sneller en adequater geholpen kunnen worden. Zo ontstaat er misschien een snellere, bredere vorm van hulpverlening voor het kind en de ouders. Omdat ik denk dat particuliere coaches sneller werken en beter samenwerken met collega's dan de nu geboden hulpverlening met hun alleenrecht.